Skip to main content

शिर्ष नेतृत्वले हस्तक्षेप गर

टिकापुर घटना र नागरिक चासो ।
राजनीतिको अपराधीकरण
टिकापुर कैलालीमा भदौ ७ गते त्रासदीपूर्ण घटना घट्यो। राजनीतिको आवरणमा अपराधीहरूले आफ्नो कुत्सित मनसायले नेपालीबीचमा रहेको सद्भाव, भाइचारामा खलल पुर्‍याउन खोजे। वरिष्ठ प्रहरी अधिकृत सहित बालकको हत्या भयो। यस घटना सँगै देशमा विभिन्न बिचारहरूको श्रृङखला शुरू भएका छन्।थारू मधेसीलाई खस आर्य समुदायले शोषण गरेकाले आफ्नो अधिकार माग्दा यस्तो दुर्घटना भएको भन्ने पहिलो, उपेन्द्र यादव, अमरेश सिंह र राजेन्द्र महतो जस्ता नेताहरूको भड्कावमा आएर सिधा साधा थारू समुदायको आन्दोलन हिंस्रक र साम्प्रदायिक भएको भन्ने दोस्रो  र शान्तिपूर्ण आन्दोलनको आवरणमा अपराधीहरू घुसपैठ गरि आन्दोलनलाई रक्तरञ्जीत गराएका भन्ने तेस्रो खालका यस्ता बिचारहरू सामाजिक सञ्जाल र अनलाइनमा देखिन्छ।
घटनापछि सरकारी प्रयास
टिकापुर हत्याकाण्ड घटिसकेपछि सरकारले स्थितिलाई नियन्त्रण गर्न सेना परिचालन गरेको छ र अहिले कैलालीमा सन्नाटा छ। यसैबीचमा सचेत नागरिकको तप्कामा अपराधिकरणलाई राजनीतिक आवरण दिन खोजिएको र राजनीतिक कार्यलाई अपराधिकरण गर्न खोजिएको भन्ने बहस छेडिएको छ।
नागरिक सरोकार
यसैबीचमा विभिन्न अनलाइन र सामाजिक सञ्जालमा कैलाली घटना पछि थारू समुदायलाई अपराधीको ब्यवहार गरिएको र उक्त कार्यमा थारूइतरका समुदायलाई सरकारी संयन्त्रको प्रोत्साहन देखिएको भन्ने गुनासो सुनिएको छ। हावादारी अनलाइन र सद्भाव भड्काउन खोज्ने सा.स. प्रयोगकर्ताहरूको त चाहना भनेकै यस्ता खबर फैलाउने र देशैभरी द्वन्द्व सिर्जना गर्ने भन्ने नै हो तर असल र सचेत नागरिक भएर हेर्दा त्यस्ता घटना भएकै हुन् भने चिन्ताजनक अवस्था आएको मान्नुपर्छ।
यही चिन्ताको बीचमा मैले कैलालीमा रहेका मेरा ३ जना साथीहरूलाई सम्पर्क गरें दुख सुखका कुरा गरें र उनीहरूले भोग्नुपरेको अवस्था पर्गेल्ने पर्यत्न गरें। जसमध्ये १ जना पहाडीमूलका साथीले कर्फ्युले गर्दा खासै बाहिर जान नसकिएको र थारूलाई अत्याचार भएको नसुनिएको प्रतिक्रिया पाएँ भने बाँकी २ जना थारू साथीलाई सोध्दा भने अवस्था अर्को सुनियो। डर र त्रासको कारणले पुरूष थारूहरू घर छाडेर हिंडेका र कर्फ्यु सकिएपछि के हुने हो भनेर भन्न नसकिने भनेर सबैमा डर रहेको सुनियो। यस्तो अवस्था जति लामो समय रहन्छ नागरिकको राज्य प्रतिको विश्वास घट्दै जान्छ जुन निकै चिन्ताजनक अवस्था हो।
समाधानको बाटो
घटनाको लगत्तै आफन्त, इष्टमित्रहरूको सुरक्षा चिन्ता प्रकट गर्ने र दुर्भाग्यपूर्ण घटनाका उत्प्रेरक, कर्ता र सहभागीहरूको आलोचना गर्नेकाममा सहभागी भइसकेपछि अहिले एउटा नागरिकको रूपमा चिन्ता बढेको छ। कुनै ब्यक्ति, समूह, दल बिशेषले गरेको गल्तीको नाममा सबै समुदायलाई आलोचना गर्न थालिनु, सरकारी संयन्त्र सिङ्गो समुदाय प्रति नकारात्मक रहनु, समुदायले नै चित्त दुखाउने अवस्था सिर्जना हुने स्थिति देखिएको छ । अर्कातिर यति लामोसमय भइसक्दा पनि देशका राजनीतिक दल र सरकारको तर्फबाट उक्त घटनाले आहत नागरिकको घाउमा मल्हम लगाउने कार्य भएको छैन। हरेक देशले समय समयमा यस्ता दुर्भाग्यपूर्ण घटना भोगेका हुन्छन् र यस्ता दुखद घटनालाई समाधान गरेर नागरिक जीवन सामान्य बनाउन सक्ने देश र समुदायनै अझ मजबुत हुन्छन् र यस्ता घटनाबाट सिकेर त्यस्ता घटनाको रोकथाम बेलैमा गर्न सक्ने हुन्छन्। तर हाम्रा दल र सरकारका गतिविधि हेर्दा त टिकापुर घटनाबाट दल र सरकारको सातोपुत्लो उडेको जस्तो देखिन्छ।कोही नजिक पर्न नचाहने, कोही बुझ्नै नचाहने सबै परपर भाग्ने, सबै समस्या  मात्र देखाउने, समाधानको जोखिम मोल्न कोही नचाहने।
तर घटनापछि नेपालमा नागरिक सरकार बाँकी छ भने, लोकतान्त्रिक ब्यवस्था छ भने अब सरकारले ढिलो नगरोस् छिटोभन्दा छिटो टिकापुरमा सद्भाव र्याली निकाल्न सक्नुपर्छ। प्रधानमन्त्री र राजनीतिक दलका नेताहरूले ती समुदायका नेताहरूको सहभागितामा ती सभामा सम्बोधन गर्नुपर्छ।
र देशवासीलाई सन्देश दिनुपर्छ हाम्रो समाज मिलेर बसेको थियो, मिलेर बसेको छ, मिलेर बस्नुपर्छ । यसमा सबैभन्दा ठूलो जिम्मेवारी प्रधानमन्त्री सुशील कोइराला, नेता शेरबहादुर देउवा, काँग्रेस एमालेका थारू र जनजाति नेताहरूको रहेको छ।
र अन्त्यमा
अबका दिनमा हाम्रो देशमा यस्ता घटना नहोस् भन्ने चाहने हो भने घटनाप्रति दुख मनाउ गर्ने मात्र होइन यस्ता घटना घटाउन भूमिका खेल्नेलाई कानून बमोजिम कारवाही गर्ने साहस देखाउन सक्नुपर्छ।सरकारले यति काम गर्छ भने नागरिकले आगामी निर्वाचनमा आफ्नो मत मार्फत को ठिक र को बेठिक भन्ने बहिखाता अनुसार मत हालेर दललाई ठेगान लगाउने नै छौं।
- दामोदर पंगेनी, रूपन्देही
२०७२/०५/१४/ सोमबार

Comments

Popular posts from this blog

सहकारीको ऋण असुली भएन! कानुनले के भन्छ?

सहकारी संस्थाले आफ्ना सदस्यहरुलाई गरेको ऋण लगानी नै सहकारीको मूख्य सम्पत्ति हो । नेपाल जस्तो बचत तथा ऋण सहकारी संस्थाको बाहुल्य भएको देशमा सहकारी संस्थाले गरेको ऋण बेलैमा असुल हुन सकेन भने सिंगो सहकारी क्षेत्रलाई नै ठूलो असर पर्दछ । सहकारी संस्थाले गरेको ऋण लगानीको असुली निर्धारित अवधिमा हुन सकेन भने बचतकर्ताहरुको रकम जोखिमा पर्दछ र सिंगो संस्थाको बित्तीय र संस्थागत स्वास्थ्य संकटमा पर्दछ । सहकारीमा ऋण असुली सरल ढंगले होस् र सहकारी संस्था ऋणी असुलीको कारणले जोखिममा नपरोस् भनी सहकारी ऐन २०७४ को दफा ७९, ८०, ८३, ८४ र ८५ र सहकारी नियमावली २०७५ को दफा ३० देखि ३६ सम्ममा ऋण असुलीका लागि निम्न अनुसार कानूनी व्यवस्था रहेको छ । किस्ताको भाखा नाघेको तर ऋणको भाखा ननाघेको अवस्थामा  क) ऋण तिर्ने अवधि पुरा नहुँदै सहकारी संस्थामा राखेको धितोको मूल्यांकन घट्न गएमा (बाटो बनाउन, अन्य कुनै परियोजना संचालन गर्न, सरकारले अधिग्रहण गर्न सक्दछ, जमिनमा नदीले कटान गरेको, अन्य प्रकोप वा अन्य कुनै कारणले घट्न सक्दछ ।): १) ऋणी सदस्यलाई थप धितो राख्न लगाउन सकिने । २) ऋणी सदस्यले थप धितो राख्न नमानेमा ऋ...

नेपालको पन्ध्रौं योजना (२०७६/७७ देखि २०८०/८१)मा सहकारी क्षेत्र

नेपालको पन्ध्रौं योजना (२०७६/७७ देखि २०८०/८१) मा सहकारी क्षेत्र                                                                               - दामोदर पंगेनी नेपालले राष्ट्रिय योजना आयोग मार्फत आवधिक रुपमा योजना निर्माण गरी कार्यान्वयन गर्दछ। वि.सं. २०१३ साल देखि निरन्तर पञ्चवर्षिय र त्रिवर्षिय योजना मार्फत देश विकासका लागि योजना निर्माण गर्दै कार्यान्वयन गरिरहेको परिप्रेक्ष्यमा पन्धौं योजना (२०७६/७७ देखि २०८०/८१) चालु आर्थिक बर्ष देखि कार्यान्वयमा रहेको छ। राष्ट्रिय योजना आयोगले १४ औं योजना (२०७३/७४ देखि २०७५/७६) लाई समीक्षा गर्दै चालु पन्ध्रौं योजनामा सहकारी क्षेत्रका लागि निर्धारण गरेका लक्ष्य, उद्देश्य, रणनीतिहरु र कार्यनीतिहरु निम्न अनुसार रहेका छन्।  १४ औं योजनाको अन्त्यमा राष्ट्रिय योजना आयोगले सहकारी क्षेत्रलाई यसरी समीक्षा गरेको छ। आ.व. २०७४/७५ मा सहकारी संस्थाको ...

‘रुपन्देही–जिल्ला एक परिचय अनेक’

–दामोदर पंगेनी एसियाका ज्योति गौतम बुद्धको जन्मस्थल पवित्र धार्मिक स्थल लुम्बिनीलाई आफ्नो मुटुमा संगालेको ‘रुपन्देही’ नेपालको एक महत्वपूर्ण जिल्लाको रुपमा परिचीत छ । पश्चिमाञ्चल विकासक्ष्ँेत्रको लुम्बिनी अञ्चलमा पर्ने रुपन्देही १३६० वर्ग किमी ओगटेको मध्यम आकारको जिल्ला हो । नेपालको सवभन्दा लामो महेन्द्र राजमार्गले पूर्व पश्चिम काटेको र अर्को महत्वपूर्ण सिद्धार्थ राजमार्ग यसै जिल्लाको वेलहिया देखि शुरुवात हुनुको साथै जिल्ला सदरमुकाम भैरहवामा विमानस्थल रहेको छ । जातिय तथा भाषिक विविधता बोकेका नेपालका अन्य जिल्लाझै यस जिल्लामा पनि विभिन्न जातजाति तथा भाषाभाषिको वसोवास रहेको छ । वसोवासको बनौट हेर्दा जिल्लाको पूर्वोत्तर भागमा पहाडी मूलका र पश्चिमी भागमा आदिवासी थारु जातिको बाहुल्यता रहेको छ । राजनीतिक दृष्टिकोणले यस जिल्लालाई सात निर्वाचन क्षेत्रमा विभाजन गरिएको छ भने यस जिल्लामा कुल ६९ गाविस तथा बुटवल र सिद्धार्थनगर गरी २ नगरपालिका रहेका छन् । ७,०८,४१९ जनसंख्या रहेको जिल्लामा जनसंख्या मध्ये ६६.२ प्रतिशत जनसंख्या साक्ष्ँर रहेको छ । मुख्यतः लुम्बिनी अञ्चलका अन्य जिल्लाका साथै गण्डकी र ...